NASIONALISME DAN PEMBENTUKAN NEGARA BANGSA

KEMERDEKAAN

            Myanmar kehilangan kedaulatan dan kemerdekaannya sejak tahun 1885 apabila Raja Thibaw kalah dalam Perang Inggeris-Myanmar Ketiga. Belanda bertapak di Indonesia terutamanya Pulau Jawa sejak abad ke-17. Belanda meluaskan kuasanya terhadap satu persatu wilayah sehingga berjaya menjajah seluruh Indonesia. Namun demikian, para nasionalis Myanmar dan Indonesia telah bertungkus lumus untuk mengembalikan kedaulatan negara masing-masing.

LANGKAH-LANGKAH MENCAPAI KEMERDEKAAN DI MYANMAR

            Perjuangan kemerdekaan di Myanmar begitu jelas selepas Perang Dunia Kedua dengan kekalahan Jepun di tangan Tentera Bersekutu. Pada 4 Januari 1948, Myanmar mencapai kemerdekaan mutlah daripada penjajahan British. Ini merupakan satu proses perjuangan para nasionalis bersama dengan rakyat.

A. SEBELUM PENDUDUKAN JEPUN

            Young Men Buddhist Association (YMBA) memainkan peranan yang penting dalam membangkitkan semangat nasionalisme. Pada mulanya, matlamat pertubuhan ini lebih kepada mengekalkan tradisi agama Buddha, kebudayaan, dan pendidikan Myanmar tetapi tidak bertujuan politik.

            YMBA disokong oleh golongan pongyi dalam perjuangan mereka menentang dasar British. Golongan pongyi memainkan peranan penting dalam perkembangan nasionalisme dan idea pemerintahan sendiri dalam kalangan petani.

            Pengaruh golongan pongyi dalam masyarakat kaum tani amat kuat sehingga mereka dihasut supaya melancarkan kempen anticukai menentang kerajaan British. Perjuangan nasionalisme sudah berubah dari corak sederhana ke corak radikal dan agresif dengan kemunculan dua pemimpin pongyi, iaitu U Ottama dan U Wisara. U Ottama menuntut pemerintahan sendiri dan menyeru orang ramai menentang polis, mahkamah, dan pengutip cukai. Beliau menggunakan agama sebagai alat untuk menarik sokongan.

B. PAKATAN THAKIN-JEPUN SEBELUM PERANG DUNIA KEDUA

            Golongan Thakin yang dipimpin oleh Aung San telah bekerjasama dengan Jepun pada awal tahun 1930-an. Mereka menyokong Jepun dan meminta supaya Jepun memberikan kemerdekaan kepada Myanmar. Apabila Aung San melarikan diri ke Jepun, beliau telah menubuhkan pertubuhan tentera yang bernama Minami Kikan. Pada tahun 1941, Aung San menubuhkan cawangannya di Bangkok. Tentera Kemerdekaan Myanmar dibentuk pada bulan Disember 1941 dan ahlinya diseludupkan ke Myanmar untuk membantu tentera Jepun menawan Myanmar. Jepun telah memasuki Myanmar melalui Tenasserism dan pada bulan Mei 1942, angkatan perang Jepun berjaya menawan seluruh Myanmar.

C. PERJUANGAN KEMERDEKAAN MYANMAR PADA ZAMAN JEPUN

1. KEMERDEKAAN MYANMAR 1943

            Kejayaan Jepun menawan Myanmar telah menamatkan pemerintahan British. Golongan Thakin berusaha untuk mencapai kemerdekaan negara. Bagi membalas jasa Thakin, Jepun telah memberikan kemerdekaan kepada Myanmar pada 1 Ogos 1943. Jepun membentuk kerajaan boneka dengan Dr. Ba Maw sebagai Perdana Menteri. Myanmar telah diisytiharkan “merdeka” di bawah kerajaan boneka dan mempunyai kabinet sendiri yang kebanyakannya terdiri daripada para nasionalis Thakin.

2. PENENTANGAN TERHADAP MYANMAR MELALUI LIGA PEMBEBASAN RAKYAT ANTI- FASIS

            Golongan Thakin sedar bahawa tujuan sebenar Jepun adalah untuk mengeksploitasi ekonomi Myanmar dan menjadi imperialis seperti kuasa Barat yang lain. Hal ini telah melahirkan semangat anti-Jepun. Nasionalis tempatan telah bersatu di bawah Liga Pembebasan Rakyat Anti-Fasis (LPRSF) yang dipimpin oleh Aung San. LPRSF telah menjadi sebuah pertubuhan yang terpengaruh dalam menuntut kemerdekaan. LPRAF menentang Jepun melalui sabotaj serta gerakan bawah tanah dengan harapan dapat menubuhkan kerajaan negara Myanmar yang berdaulat. Bermula pada bulan Mac 1945, LPRAF memihak kepada British dengan penuh keazaman bahawa British akan mengisytiharkan kemerdekaan secepat mungkin selepas tamatnya Perang Dunia Kedua.

D. PERJUANGAN KEMERDEKAAN MYANMAR SELEPAS PERANG DUNIA KEDUA

1. PEMBENTUKAN KERAJAAN BAHARU

            Kekalahan Jepun dalam Perang Dunia Kedua menggambarkan senario baharu dalam sejarah perjuangan kemerdekaan Myanmar. British kembali semula ke Myanmar. Gabenor British iaitu Sir Hubert Rance mengadakan rundingan dan mencadangkan agar LPRAF diberikan perwakilan minoriti dalam Dewan Eksekutif. Cadangan ini telah ditolak dan LPRAF mengadakan mogok kebangsaan. Oleh itu, LPRAF diberikan perwakilan yang lebih dalam Dewan Eksekutif, iaitu sebanyak 6 daripada 9 kerusi. Kerajaan baharu telah dibentuk dan Aung San dilantik sebagai Perdana Menteri.

2. PERJANJIAN ATLEE-AUNG SAN 1946

            Perdana Menteri British, Atlee telah mengemukakan dasar baharu bagi Myanmar di Dewan Rakyat (House of Commons) pada 20 Disember 1946. Satu delegasi Myanmar yang terdiri daripada Aung San, Thakin Mya, Tin Tu, U Saw, Ba Sein, dan Kyaw Nyein tlah pergi ke London pada Januari 1947. Antara perkara yang dipersetujui ialah penubuhan kerajaan peralihan, sbuah Dewan Perlembagaan akan dibentuk, pilihan raya bagi Dewan Perlembagaan dalam tempoh empat bulan, pinjaman dan bantuan akan diberikan kepada Myanmar, British akan menyokong penyertaan Myanmar dalam PBB, seorang Pesuruhjaya Tinggi ke Myanmar dalam PBB, serta negeri-negeri yang bersempadan dengan Myanmar bebas memilih sama ada ingin bergabung dengan Myanmar atau sebaliknya.

3. PEMBUNUHAN AUNG SAN

            Ketika kabinet sedang mengadakan mesyuarat, empat orang pemuda telah menyerang Dewan Majlis lalu melepaskan tembakan kepada semua ahli kabinet. Peristiwa ini telah menyebabkan beberapa orang pemimpin terkorban. Antaranya termasuk Aung San, Thakin Mya, Ba Win, Mahn Ba Khaing, Ba Choe, Sawbwa, dan A.Razak. Setelah siasatan, U Saw didapati merupakan orang yang merancang perisitiwa hitam tersebut. Oleh itu, beliau telah dibicarakan dan dihukum mati.        

4. PENCAPAIAN KEMERDEKAAN

            Perjuangan kemerdekaan diteruskan oleh pemimpin-pemimpin LPRAF yang lain di bawah pemimpin U Nu. Pada 1 Ogos 1947, U Nu telah dilantik sebagai Perdana Menteri. Pada September 1947, Dewan Perhimpunan Perlembagaan memutuskan untuk menyokong kemerdekaan penuh bagi Myanmar. Pada Januari 1948, Myanmar mencapai kemerdekaan penuh. U Nu dilantik sebagai Perdana Menteri dan Sao Shwe dilantik sebagai Presiden. Myanmar telah berjaya mencapai kemerdekaan secara perlembagaan, tanpa pertumpahan darah ataupun revolusi.

Disediakan oleh : Tan Yen Thung    SMK Datok Lokman    Pra-U Sastera 2/2013

Guru Sejarah : Puan Haliza bte Hasan

           

SEJARAH PENGGAL 3: SEJARAH MALAYSIA DAN ASIA TENGGARA

BAHAGIAN A: SEJARAH MALAYSIA

BAB 3: NASIONALISME DAN PEMBENTUKAN NEGARA BANGSA

3.1.2 GERAKAN, PERSATUAN, KELAB, DAN KESATUAN YANG BERKAITAN DENGAN AGAMA,EKONOMI, SOSIAL, DAN POLITIK

            Gerakan Islah, kelab dan kesatuan memainkan peranan penting dalam gerakan kesedaran kebangsaan dalam kalangan orang Melayu. Gerakan Islah , kelab, dan persatuan dipimpinkan oleh golongan intelek yang berpendidikan agama, Inggeris, dan Melayu. Mereka tidak bertindak secara keras terhadap pihak penjajah. Hanya pada tahun 1938, perjuangan berubah menjadi lebih radikal dengan penubuhan Kesatuan Melayu Muda (KMM).

A. GERAKAN ISLAH

            Gerakan ini merupakan satu gerakan yang menyeru masyarakat Melayu membetulkan pandangan mereka terhadap agama Islam. Pendorong gerakan ini di Tanah Melayu terdiri daripada Syed Syeikh al-Hadi, Syeikh Tahir Jalaludin, Haji Abbas bin Mohd. Taha, dan Syeikh Mohd. Salim al-Kalali. Mereka menggelar diri sebagai Kaum Muda yang menerima pendidikan agama daripada Timur Tengah. Mereka dipengaruhi oleh Gerakan Reformis Islam yang diketuai oleh Syed Jamaluddin al-Afghani dan Syeikh Muhammad Abduh.

            Gerakan Islah telah menggunakan beberapa saluran untuk menyebarkan idea mereka seperti akhbar dan majalah, masjid dan madrasah, serta novel dan cerpen. Akhbar dan majalah yang terlibat adalah seperti Al-Imam, Neracha, Idaran Zaman, dan Pengasuh. Beberapa buah madrasah telah digunakan untuk mereka menyebarkan idea mereka dengan lebih luas dan berkesan. Antaranya termasuk Madrasah al-Diniah Kampung Lalang ( 1924 ), Madrasah Al-Hadi ( 1917), dan Madrasah Muhammad ( 1917 ).

            Dalam perjuangan Kaum Muda, mereka menjana ajaran dari sudut kemajuan dunia dan meyeru orang Melayu berpegang pada al-Quran dan hadis. Orang Melayu dinasihati supaya mengetepikan amalan khurafat serta bidaah yang dilarang dalam agama Islam. Ini bermakna orang Melayu pasti akan maju dalam aspek politik, ekonomi, dan sosial jika mengamalkan agama Islam yang sebenarnya. Kaum Muda menunjukkkan sifat anti-penjajah dengan  mengkritik dan mengecam pihak British yang tidak memberikan pendidikan yang cukup dan memajukan orang Melayu. Mereka juga menunjukkkan sifar antibirokrasi elit Melayu dengan  mengkritik raja dan pembesar Melayu yang tidak memelihara kepentingan orang Melayu. Dari segi pendidikan,  Kaum Muda juga amat mementingkan Sejarah dan Bahasa Inggeris selain pendidikan agama. Ibu bapa dinasihati supaya memberikan pendidikan yang sempurna kepada anak-anak mereka. Mereka juga menggesa agar kaum wanita diberikan peluang pendidikan.

            Namun demikian, perjuangan Kaum Muda juga berselisih dengan Kaum Tua. Kaum Tua menentang idea Kaum Muda kerana menganggap idea Kaum Muda ini telah mengancam kedudukan mereka sebagai elit agama di dalam masyarakat Melayu. Oleh itu, kaum Tua telah menerbitkan akhbar seperti Suara Benar dan Lidah Benar untuk menentang idea Kaum Muda. Hal ini telah menyebabkan Gerakan Islah hanya dapat dijalankan di Negeri-Negeri Selat sahaja kerana Negeri-negeri Melayu telah mengeluarkan undang-undang melarang sebarang buku dan risah serta kegiatan dakwah Islam dilakukan tanpa kebenaran sultan. Dengan ini, Kaum Muda tidak dapat bergerak aktif dan gagal untuk mewujudkan gerakan massa kerana Kaum Tua telah menggunakan pengaruh mereka untuk mendesak sultan dan pihak British mnekan dan menindas mereka.

B. PERSATUAN DAN KELAB NEGERI-NEGERI MELAYU

KESATUAN MELAYU SINGAPURA (KMS)

KMS ditubuhkan di Singapura pada tahun 1926. Pengasasnya merupakan Muhammad Eunos Abdullah dan Tengku Abdul Kadir. KMS merupakan sebuah parti yang sederhana dan tidak menentang penjajahan British. KMS menjadi perantara antara orang Melayu dengan kerajaan Negeri-negeri Selat. KMS sering mengadakan rundingan dengan British berkenaan dengan masalah orang Melayu.

Terdapat tiga tujuan KMS ditubuhkan antaranya ialah menyedarkan orang Melayu tentang kepentingan pendidikan peringat tinggi, mengingatkan kaum Melayu tentang kesan penjajahan orang British dan menyedarkan orang kedudukan sosioekonomi orang Melayu.

KMS telah mencapai beberapa kejayaan dalam perjuangan mereka antaranya termasuk menawarkan biasiswa kepada anak Melayu supaya dapat melanjutkan pelajaran ke seberang laut. Seterusnya, KMS juga berjaya menuntut sebidang tanah khas daripada kerajaan Negeri-negeri Selat untuk orang Melayu Singapura pada tahun 1929. Selain itu, KMS telah memperjuangkan penglibatan wakil Melayu dalam Majlis Perundangan Neger-negeri Selat.

Pada tahun 1937, cawangan-cawangan KMS telah dibuka di Melaka dan Pulau Pinang. Kebanyakan ahli dalam Persatuan Melayu Melaka dan Kesatuan Melayu Pulau Pinang terdiri daripada kakitangan kerajaan tetapi cawangan-cawangan ini tidak seaktif KMS. Pada tahun 1939, beberapa pemimpin KMS terlibat dalam penerbitan akhbar Utusan Melayu. Mereka percaya bahawa jika orang Melayu mempunyai surat khabar sendiri, perjuangan mereka akan berhasil.

PERSATUAN SAHABAT PENA ( PASPAM )

            PASPAM telah ditubuhkan oleh golongan intelektual berpendidikan Melayu pada tahun 1934 untuk mengukuhkan semangat perpaduan dalam kalangan orang Melayu. Pemimpin utamanya ialah Syed Alwi, S.M. Zainal Abidin, Sheikh Abdullah al-Maghribi, dan Hamidun bin Mohd. Hasim.

            Dari segi kegiatan perkembangan kegiatan PASPAM, ahli-ahlinya digalakkan menulis dan mengambil bahagian dalam peraduan yang dikelolakan oleh surat khabar Saudara. Pada bulan November 1934, persidangan PASPAM yang pertama telah diadakan di Taiping. Pada tahun 1935, Persaudaraan Sahabat Pena lebih dikenali sebagai Persatuan Sahabat Pena Malaya atau nama ringkasnya PASPAM. PASPAM menerbitkan majalah bulanan pada tahun 1938.

PERSATUAN MELAYU

            Perkembangan Kesatuan Melayu Singapura telah menggalakkan perkembangan kesatuan di negeri-negeri Melayu lain. Persatuan-persatuan negeri yang ditubuhkan pada tahun 1937 hingga tahun 1940 ialah Persatuan Melayu Perak, Persatuan Melayu Pahang, Persatuan Melayu Selangor, Persatuan Melayu Negeri Sembilan ( PEMNAS), Persatuan Kesetiaan Melayu Kelantan dan Kesatuan Melayu Sarawak.

            Persatuan Melayu Selangor yang dipimpin oleh Tengku Ismail bin Tengku Mohd. Yasin merupakan persatuan yang bergiat cergas. Antara perjuangan Persatuan Melayu Selangor ialah mencadangkan jawatan pendaftar dan penolong pendaftar dikhaskan untuk orang Melayu. Selain itu, Persatuan Melayu Selangor menuntut supaya pegawai Melayu ditempatkan di Pejabat Setiausaha Persekutuan dan Negeri. Seterusnya, mencadangkan agar keanggotaan askar Melayu ditambah dan akhir sekali menggesa kerajaan menubuhkan angkatan tentera laut dan udara.

C. KESATUAN MELAYU MUDA

            Persatuan berbentuk separa politik yang pertama di Tanah Melayu dan ditubuhkan pada tahun 1939 yang dipimpin oleh Ibrahim Haji Yaakob, iaitu wartawan akhbar Majlis di Kuala Lumpur. Tujuan penubuhan KMM lebih bersifat politik dan pendaftaran KMM dibuat oleh Mustapha Husein (Naib Ketua KMM) pada Disember 1940.

            Objektif penubuhan KMM ialah mewujudkan perpaduan dalam kalangan pemuda Melayu di seluruh Semenanjung, meningkatkan taraf pendidikan orang Melayu, menghakis sifat kenegerian dalam kalangan orang-orang Melayu, menentang penjajahan British di Tanah Melayu, mengkritik dan menentang golongan feudal dalam masyarakat Melayu, menentang penguasaan ekonomi oleh orang asing, dan menuntut kemerdekaan bersama Indonesia dalam gagasan Indonesia Raya.

           

Pemimpin utama KMM iaitu Ibrahim Yaakob menggunakan akhbar rasmi KMM iaitu Warta Malaya untuk membangkitkan semangat nasionalisme Melayu dan sentimen anti-British. Kegiatan  KMM juga disalurkan melalui ceramah yang dibuat oleh Ibrahim Yaacob. Guru sekolah agama seperti Maahad II Ihya Assyariff turut terlibat dalam KMM. Tindakan radikal KMM menyebabkan British menangkap dan memenjarakan pemimpin-pemimpin KMM seperti Ibrahim Yaakob dan Ishak Haji Muhammad.

            Secara keseluruhannya, KMM gagal mendapat sokongan meluas kerana keradikalan KMM dan perjuangan penyatuan dengan Indonesia, tiada sokongan kewangan dan kemahiran, dan sikap KMM yang antibirokrasi. Hal ini telah menyebabkan KMM gagal mendapat sokongan golongan birokrat yang mempunyai pengaruh kuat dalam masyarakat.

            Namun demikian, sebaik sahaja Jepun menawan Tanah Melayu, mereka telah membebaskan pemimpin-pemimpin KMM yang dipenjarakan. Mereka memberi bantuan kepada pihak Jepun untuk menubuhkan Pembela Tanahair (PETA), sebuah ketenteraaan yang dipimpin oleh Ibrahim Yaacob.

            KMM juga bekerjasama dengan Jepun semasa Perang Dunia Kedua untuk menghalau British dari Tanah Melayu. Antara tindakan yang dibuat ialah menjadi alat propaganda Jepun, membeli akhbar Warta Malaya untuk dijadikan alat propaganda anti-British, menjelajah ke seluruh Tanah Melayu bagi mendapatkan sokongan penduduk tempatan, menubuhkan cawangan KMM untuk menentang British dan mempengaruhi pelajar Maahad II Ihya Assyariff untuk menyediakan kader-kader yang dikenali sebagai tentera semut. 

Sejarah Petaling Street, Kuala Lumpur.

Pengenalan

Kuala Lumpur merupakan ibu negara kepada negara Malaysia. Kuala Lumpur juga dikenali sebagai bandar terbesar di Malaysia. Pada tahun 1974, Kuala Lumpur telah dipisahkan daripada negeri Selangor dan menjadi Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur. Kawasan Wilayah Persekutuan yang meliputi tanah seluas 244 kilometer persegi^. Kuala Lumpur tergolong dalam sebuah kawasan metropolitan besar yang turut meliputi sebahagian besar negeri  Selangor iaitu Lembah Klang sebuah kelompokan bandar yang diduduki 7.2 juta orang, dan juga bandar metropolitan yang paling pesat membangun di negara dari segi bilangan penduduk dan ekonomi.

Sejarah Kuala Lumpur bermula pada tahun 1875. Pada masa itu, ketua Melayu Klang Raja Abdullah telah membuka  lombong timah kepada buruh daripada negara China. Perkara ini turut menarik ramai orang buruh Cina membanjiri Kuala Lumpur untuk mengusahakan kawasan perlombongan itu. Sungai Gombak pernah dikenali sebagai Sungai Lumpur, maka nama asal untuk bandar ini ialah “Pengkalan Lumpur. Lama-kelamaan, tempat ini telah diberi nama Kuala Lumpur^{. (Toeh Chee Keong, The Disappearing Kuala Lumpur, Selangor, Mentor Publishing Sdn Bhd, 2012,  m/s 22 )}

Jalan Petaling merupakan Chinatown kepada masyarakat kaum Cina yang sudah lama menduduki Kuala Lumpur. Dalam bahasa Cina Jalan Petaling dibaca sebagai ‘Cíchǎng Jiē’ Jalan Petaling mendapat nama sebagai ‘Cíchǎng Jiē’ kerana terdapat satu cerita di sebaliknya. Pada tahun 1880, Yap Ah loy telah membuka sebuah kilang memproses ubi kayu menjadi serbuk untuk dieksport ke luar negara. Justeru, Jalan Petaling mendapat nama sebagai ‘Cíchǎng Jiē’ dan perkataan ‘Cíchǎng’ juga bermaksud ubi kayu. Kilang tersebut telah ditutup pada tahun 1881 kerana perniagaan telah bertemu dengan kegagalan. Namun demikian, kilang tersebut memang pernah wujud di kawasan Chinatown. ^{( Teoh Chee Keong, The Disapperaing Kuala Lumpur, Selangor, Mentor Publishing Sdn Bhd, 2012, m/s 18 )} Oleh itu, ‘Cíchǎng Jiē’ atau Jalan Petaling masih digunakan oleh masyarakat Cina sehingga hari ini. Manakala untuk nama Jalan Petaling terdapat dua  penjelasan yang berlainan iaitu yang pertama sekali, terdapat sebuah gunung di sebelah Chan Clansmen Study Hall juga dikenali sebagai Chan She Shu Yuen Temple dalam bahasa Cina  iaitu Petaling Hill. Pada masa itu, Petaling hill merupakan sebuah tempat perkuburan. Yang kedua pula ialah petaling merupakan nama sebuah buku. Sehingga masa ini, asal usul nama Jalan Petaling masih tidak dapat dikenal pasti. ^{(Teoh Chee Keong, Asal usul Nama Jalan Petaling, Perenggan 2, 26 Mac 2009, http://petalingstreetstory.blogspot.com)}

Pada masa dulu, kawasan China Town hanya mempunyai dua jalan yang penting iaitu Jalan Petaling dan juga High Street. Pada masa ini, kawasan China Town telah bertambah kepada banyak jalan dan telah menjadi salah satu jalan yang mesti dilalui oleh kereta jika ingin pergi ke bandaraya. Jalan-jalan yang terdapat di kawasan China Town termasuk Jalan Sultan, Jalan Tun H.S. Lee, Jalan Cheng Lock, Jalan Hang Lekir, Jalan Hang Kasturi, Jalan Panggung dan Jalan Balai Polis.

Aktiviti/Kegiatan/ Perniagaan Tradisional

Kebanyakan orang Cina berhijrah ke Tanah Melayu adalah untuk mencari rezeki kerana masalah kebuluran yang semakin serius di negara asal mereka. Kegiatan ekonomi yang dijalankan oleh masyarakat Cina di Tanah Melayu boleh dibahagi kepada dua kategori iaitu dalam sektor perlombongan, perindustrian, dan pertanian serta kegiatan aktiviti yang dijalankan oleh rakyat biasa yang kelasnya sederhana dan rendah setakat untuk menyara kehidupan. Oleh itu, masyarakat Cina boleh dikatakan telah membantu memacu ekonomi Tanah Melayu. Kegiatan ekonomi masyarakat Cina pada masa itu telah tertumpu di Chinatown terutamanya di Jalan Petaling dan Jalan Sultan yang merupakan pusat perniagaan utama.

Bagi kegiatan ekonomi yang memerlukan kemahiran serta pengetahuan, aktiviti ini biasanya didominan oleh kaum lelaki manakala kaum wanita pada masa itu hanya menjadi suri rumah ataupun menjahit baju untuk dijual bagi menyara hidup. Kegiatan ekonomi ini adalah seperti menggunting rambut, membaiki kasut, menganyam bakul rotan, membuat tanglung dan juga menilik nasib. Selain daripada itu, kuli yang berhijrah ke Tanah Melayu adalah mereka yang buta huruf. Oleh itu, terdapat juga penulis surat di Chinatown yang profesional untuk membantu kuli-kuli ini menulis surat untuk dikirim balik kepada ahli keluarga di China. ^{( Ser Wue Hiong, Teoh Chee Keong, dan Teoh Chee Keong, Centre for Malaysian Chinese Studies ,Moving Mountains: A Pictorial of the Chinese in Selangor and Kuala Lumpur Volume 1, Kuala Lumpur, Penerbit Fajar Bakti Sdn Bhd, 2012 m/s 118)} Manakala bagi mereka yang mempunyai modal, mereka akan membuka kedai-kedai runcit yang menjual pelbagai jenis barang kehidupan harian.

Selain daripada itu, terdapat juga kegiatan ekonomi yang lain seperti menjual sayur-sayuran dan buah-buahan, berniaga menjual makanan laut dan sebagainya. Manakala kuli-kuli akan menyumbangkan tenaga mereka dengan menjadi penarik beca, mengangkat barangan yang berat dari satu tempat ke satu tempat.

Perubahan Chinatown semasa zaman penjajahan British

Pada zaman dahulu semasa Yap Ah Loy memerintah Kuala Lumpur, beliau telah membangunakan Kuala Lumpur dengan sistem pentadbiran yang konservatif. Beliau membangunakan Kuala Lumpur dengan mengaplikasikan sistem pentadbiran persatuan-persatuan Cina dalam membangunkan Kuala Lumpur. Cara pentadbiran ini telah menyebabkan banyak masalah telah timbul di Kuala Lumpur seperti perancangan yang tidak teratur dan juga masalah dari segi kebersihan bandar.  Kebanyakan bangunan dan kawasan perumahan telah dibina tanpa mendapat kebenaran dan perancangan daripada pihak berkuasa.^{( Teoh Chee Keong, Kuala Lumpur Under British Rule, Selangor, Mentor Publishing Sdn Bhd, 2007, m/s 103)} Situasi ini telah menyebabkan masalah kebakaran dan penyakit berjangkit sering berlaku. Pada 4 Januari 1881, pernah berlakunya kemalangan kebakaran yang sangat serius sehingga menyebabkan 500 keluarga kehilangan rumah dan tiga orang meninggal dunia. ^{( Teoh Chee Keong, The Disappearing Kuala Lumpur , Selangor, Mentor Publishing Sdn Bhd, 2012, m/s 41 )} Pada bulan Disember tahun yang sama, berlakunya banjir kilat yang telah memusnahkan kebanyakan bangunan dan pada masa yang sama, Yap Ah Loy telah kehilangan hampir semua harta bendanya. Masalah ini berlarutan sehinggan pada tahun 1882 Frank A Swettenham dilantik sebagai Residen Selangor. Beliau telah mengambil keputusan untuk membina semula bangunan-bangunan di bandar Kuala Lumpur secara keseluruhan. Beliau juga berpendapat bahawa bangunan yang bakal dibina semula mesti berfungsi sebagai penghalang banjir dan kebakaran. Projek ini telah dimulakan pada bulan September tahun 1884.

Chinatown juga salah satu kawasan yang terlibat dalam projek begitu besar ini, antara jalan yang terlibat ialah High Street. ^{( Teoh Chee Keong, Kuala Lumpur Under British Rule, Selangor, Mentor Publishing Sdn Bhd 2007, m/s 108)}

            Rancangan pembinaan semula bangunan ini telah berlangsung sehingga tahun 1887 dan pada masa itu bandar Kuala Lumpur termasuk Chinatown mempunyai 581 bangunan berkonkrit. Semasa zaman penjajahan British pada tahun 1884, Frank Swettenham telah menggerakkan pembangunan semula bandar untuk menangani masalah yang wujud semasa pentadbiran Yap Ah Loy. Tidak dapat dinafikan bahawa isu kebersihan bandar merupakan isu yang paling dititik berat oleh pihak British pada masa itu. Oleh itu, Frank Swettenham telah memperuntukkan sejumlah wang dalam penyata kewangan 1883 untuk membantu mengatasi masalah ini.

Pada tahun 1884 hingga 1890, sampah-sarap yang telah dikutip akan dihantar ke kawasan yang berdekatan dengan Jalan Pudu untuk ditanam. Kerja-kerja pembersihan dilakukan oleh pekerja-pekerja yang diupah daripada Sri Lanka, dan banduan penjara. Selain itu, pasukan polis yang dikendali oleh Kaptain Syed juga bertanggungjawab meronda di bandar Kuala Lumpur untuk mengekalkan kebersihan dan kecantikan yang agar penduduk-penduduk tidak mengulangi sikap buruk mereka yang tidak mementingkan kebersihan.

Pada Mei 1890, satu rang undang-undang iaitu A Regulation-No. VII of 1890 telah dibentang dan diluluskan dalam mesyuarat Selangor. Pihak Selangor telah menubuhkan jawatankuasa yang dikenali sebagai Sanitory Board di kawasan Kuala Lumpur, Kuala Kubu dan Klang. Oleh itu, Kuala Lumpur Sanitory Board telah ditubuhkan dan beberapa orang telah dilantik untuk mengetuai jawatankuasa ini bagi sesi 1890/1891. Seorang akauntan bagi negeri Selagor iaitu Alfred Reid Venning telah dilantik menjadi pengerusi.Ahli-ahlinya terdiri daripada kakitangan awam iaitu H.F Bellam dan A.W Sinclair ,peniaga British iaitu G.Murray Campbell dan F.G West, Raja-raja Melayu iaitu Raja Laut dan Raja Bot dan juga pemimpin-pemimpin Cina iaitu Kaptain Yeap Kwan Sin dan Chow Ah Yeok.

Setelah jawatankuasa ini telah ditubuhkan, mereka mendapati bahawa keadaan kebersihan dan masalah yang dihadapi sebelum ini sudah dapat diatasi dan ditangani dengan baik. W.E Maxwell dalam laporan tahunan Selangor pada tahun 1890 mengatakan bahawa,

 “ Dalam jawatankuasa ini, orang Cina dan Mohamedans dapat duduk sama rendah, berdiri sama tinggi dengan orang Eropah. Usaha dan kerjasama yang diberi oleh ahli-ahli daripada badan kerajaan ataupun badan bukan kerajaan amat memuaskan. Dengan ini, pemandangan dan jalan-jalan bandar telah menunjukkan perubahan yang besar.” ^{( Selangor Annual Report 1890, para. 61)}

Jawatankuasa ini juga bertanggungjawab kerja-kerja pengurusan yang lain seperti mengutip sampah-sarap, meyenggara tiang-tiang lampu, membaiki jalan,mengeluarkan saman kepada penduduk-penduduk yang tidak menjaga kebersihan, meneroka kawasan perhutanan, memperluas jalan raya, membina longkang bersimen, membina pasar-pasar baru, menempatkan tanda jalan dan sebagainya.

Pada Januari 1891, Alfred Reid Venning telah menghantar laporan mengenai keadaan pengurusan di bandar Kuala Lumpur selepas enam bulan jawatankuasa ini ditubuhkan. Demi menambahbaikkan kebersihan alam sekitar, Sanitary Board Kuala Lumpur telah mengambil keputusan untuk membina longkang konkrit yang berukuran 3 meter untuk mengalirkan air di Jalan Sultan, Jalan Cecil,Jalan Rodger, Jalan Wayang, dan Jalan Petaling. Projek ini telah menggunakan kos sebanyak 14,081.27 dolar. ^{( Selangor Government Gazette, 23 January 1891, no 46, para. 15 . Open brick drains. )}

Tokoh-tokoh yang berjasa

Segala urusan pentadbiran adalah di bawah pemimpin-peminpin pelbagai kaum seperti Melayu, Cina dan India sebelum penjajahan British. Pada masa itu, Kapitan Cina merupakan orang yang bertanggungjawab terhadap urusan pentadbiran di bandar-bandar yang terdapat banyak penduduk berbangsa Cina. Kapitan Cina merupakan seorang individu yang menjalankan tugasnya atas kuasa daripada pemerintah dan disokong sebulat suara oleh masyarakat Cina. Kapitan Cina telah memainkan peranan yang penting dalam membangunkan Chinatown. Mereka bukan sahaja menubuhkan persatuan-persatuan di kawasan tersebut malah mempunyai pengaruh yang besar terhadap masyarakat Cina pada masa itu. Kuala Lumpur mempunyai lima orang Kapitan Cina pada tahun 1861 sehingga 1901. Kelima-lima orang Kapitan Cina ini telah memberi sumbangan yang besar dalam memajukan Chinatown. Mereka ialah Kapitan Hiu Siew ( 1861-1863), Kapitan Liu Ngim Kong ( 1863-1868), Kapitan Yap Ah Loy ( 1868-1885), Kapitan Yap Ah Shak ( 1885-1889) dan akhir sekali Kapitan Yap Kwan Seng ( 1889-1901).  Daripada 5 orang Kapitan ini, Kapitan yang banyak menyumbangkan tenaga dalam kemajuan Chinatown ialah Kapitan Yap Ah Loy.

Kapitan Yap Ah Loy telah dilantik menjadi Kapitan Cina setelah mendapat pengiktirafan daripada Sultan Mahmud Shah. Pada tahun 1868 Kapitan Yap Ah Loy dilantik menjadi Kapitan, bermulanya Perang Saudara Selangor sehingga tahun 1873. Selepas Perang Saudara ditamatkan, Kuala Lumpur berada dalam keadaan yanh huru-hara terutamanya tempat perlombongan. Oleh itu, Kapitan Yap Ah Loy telah memikul tanggungjawab yang besar dalam membangunankan semula bandar Kuala Lumpur, menarik minat pelabur-pelabur datang ke Kuala Lumpur serta mengekalkan keamanan bandar Kuala Lumpur.

Beliau juga memberi sumbangan yang besar dalam pembangunan dan kemajuan di Chinatown. Sebelum berlakunya Perang Saudara Selangor pada tahun 1868, beliau telah memperuntukkan sejumlah duit yang besar dalam pembinaan jalan raya. Antara jalan yang berada di Chinatown yang dibina oleh Yap Ah Loy ialah High Street. Manakala jalan yang dibina selepas peperangan terdapat Jalan Sultan dan Jalan Petaling. ^{( Yap Koon See,The Profiles of Malaysian Chinese Leaders (1409-2010) , Selangor, Manland Publishing 2010, m/s 8 )}

Pada tahun 1880-an, beliau telah memiliki sebanyak 116 buah kedai di kawasan Kuala Lumpur. Beliau juga memiliki banyak kedai di kawasan Chinatown iaitu 25 buah kedai di High Street, 11 buah kedai di Jalan Petaling, dan 11 buah kedai di Jalan Hang Kasturi. ^{( Tang Ah Chai, Yap Ah Loy Bertemu dengan Kuala Lumpur, The Association of Kwong Tong Cemetery Management Kuala Lumpur, 2006, m/s 91)}. Pada 15 April 1885, Yap Ah Loy telah meninggal dunia, umurnya hanya 48 tahun.

Selain daripada lima orang Kapitan Cina yang banyak memberikan sumbangan dalam pembangunan Chinatown, terdapat juga beberapa orang tokoh Cina yang memyumbangkan tenaga mereka dalam kemajuan Chinatown hari ini. Mereka merupakan Chan Sow Lin, Loke Yew dan Chan Chin Mooi.

Chan Sow Lin yang dilahirkan pada tahun 1845 telah datang ke Tanah Melayu semasa umurnya 16 tahun. Beliau pernah menjadi pelombong bijih timah di negeri perak. Selepas berkenalan dengan Loke Yew, beliau telah mengikuti Loke Yew untuk datang ke Kuala Lumpur. Dengan bantuan daripada Loke Yew, beliau telah banyak membantu memacukan ekonomi dengan mendirikan kilang, syarikat serta membawa buruh-buruh daripada negera China. Pada tahun 1897, beliau telah mengasaskan Chan Clansmen Study Hall juga dikenali sebagai Chan She Shu Yuen Temple dalam bahasa Cina  bersama dengan dua tokoh yang lain iaitu Chen Chun dan Chen Xin Xi. Beliau telah menajakan tujuh kedai yang terdapat di Jalan Petaling untuk dijadikan sebagai tempat pembinaan Chan She Shu Yuen. Selain itu, beliau juga merupakan salah satu pengasas penting dalam penubuhan Hospital Tung Shin, Victoria Institution dan Confusion Private School. Beliau telah meninggal dunia pada tahun 1927.

Loke Yew dilahirkan pada tahun 1846 juga merupakan salah satu tokoh yang banyak berjasa kepada masyarakat Cina serta dalam membangunankan Chinatown. Pada tahun 1891 semasa Hospital Tung Shin ditubuhkan, beliau merupakan salah satu pengasas serta penaja yag memainkan peranan yang penting. Di samping itu, beliau merupakan penderma terbesar dalam penubuhan Confusion Private School dan Kuen Cheng Girl school. Beliau telah meninggal dunia pada umur 71 iaitu tahun 1917.

Chan Chin Mooi yang dilahirkan pada tahun 1875 telah datang ke Banting pada 17 tahun untuk mewarisi lombong bijih timah yang diwariskan oleh bapanya. Beliau merupakan seorang yang aktif dalam menyumbangkan tenaga kepada persatuan-persatuan tempatan. Beliau pernah dilantik menjadi bendahari kepada Confusion Private School, Pengurus kepada Kuen Cheng Girl School dan pengarah kepada Yan Keng Benevolent Assiociation. Tokoh yang berjasa ini telah meninggal dunia pada tahun 1944.

Tempat-tempat bersejarah di Chinatown

Chinatown yang telah lama wujud di bandar Kuala Lumpur juga mempunyai beberapa tempat bersejarah yang memainkan peranan dalam masyarakat pada masa itu. Antara salah satu tempat ialah Yan Keng Benevolent Dramatic Association.

Yan Keng Benevolent Dramatic Association yang terletak di persimpangan Jalan Sultan dan Jalan Hang Jebat telah ditubuhkan pada tahun 1920 bulan Jun. Perkataan ‘Yan Keng’ bermaksud menjadikan masyarakat sebagai cermin yang mengharapkan anggota masyarakat dapat berkhidmat untuk orang dan masyarakat, berkhidmat untuk kebajikan semua. . ^{(Ser Wue Hiong, Teoh Chee Keong dan Tang Ah Chai, Centre for Malaysian Chinese Studies Moving Mountains: A Pictorial of the Chinese in Selangor and Kuala Lumpur Volume 1 m/s 222)}

Objektif utama Yan Keng Benevolent Dramatic Association ialah mengkaji drama, muzik, koir, seni dan akhir sekali mengutamakan kebajikan masyarakat. Yan Keng Benevolent Dramatic Association ditubuhkan oleh sekumpulan orang yang mempunyai minat yang dalam terhadap seni persembahan iaitu You Shan Quan, Kwok Yun Quan, Su Ping Shen, Ren Wee Miao, Shen Hui dan Liang Ren Fu. Dengan itu, Yan Keng Benevolent Dramatic Association diharapkan dapat mengumpulkan semua anggota masyarakat daripada pelbagai susun lapis yang dapat menyumbangkan idea dan mengeluarkan pandangan mereka.

Duit yang dikumpul akan diderma ke rumah orang tua, hospital dan juga sekolah. Semangat ini harus dicontohi oleh semua orang kerana Yan Keng Benevolent Dramatic Association buan sahaja menyumbangkan tenaga dan usaha mereka dalam aktiviti kesenian seperti koir, drama pentas, dan muzik, malah mereka juga mendermakan duit yang mereka dapat kumpul demi kebajikan masyarakat.

Penutup

Kesimpulannya, China Town, Jalan Petaling merupakan sebuah tempat yang masih ada nilai dan kepentingan sejarahnya sama ada ke masyarakat Cina ataupun negara. Tempat yang bersejarah masih perlu dikaji dari masa ke masa untuk mengetahui sejarah dan cerita di sebaliknya. Mengikut perspektif dan pandangan lain, China Town merupakan tempat bersejarah yang tidak ternilai dan harus dipelihara dari semasa ke semasa.

Generasi muda pada zaman ini sangat bertuah kerana Kuala Lumpur merupakan bandar metropolitan tetapi masih ada tempat yang begitu bersejarah kepada masyarakat Cina. Namun demikian, kebanyakan orang muda pada masa ini hanya menganggap China Town sebagai tempat membeli-belah dan tidak mengetahui sejarah di sebaliknya.

Projek MRT merupakan isu hangat dan menjadi salah satu sebab saya memberi perhatian kepada tempat yang begitu bersejarah ini. Sejak tahun lepas, projek MRT yang dilaksanakan untuk pembangunan bandar dan menyebabkan banyak kawasan terjejas.Projek MRT ini sepanjang 51km dan 31 stesen akan dibina. Salah satu kawasan yang terlibat dalam pembinaan stesen MRT merupakan China Town. Jalan Sultan merupakan jalan yang akan terjejas dan dipengaruhi jika projek MRT dilaksanakan. Terdapat 31 bidang tanah dan kedai akan dibeli oleh pihak pembangunan untuk projek ini.

Walaupun projek MRT masih belum dilaksanakan, namun isu ini telah menjadi salah satu isu hangat pada masa ini dan banyak dibincangkan sama ada di media massa ataupun kalangan rakyat jelata. Ramai orang terutamanya masyarakat Cina telah membantah projek ini dan pelbagai aktiviti telah dijalankan oleh sekumpulan sukarelawan untuk menyedarkan orang ramai bahawa tempat yang bersejarah ini harus dipelihara dan diberi perlindungan daripada pembangunan.

Sebagai seorang pelajar, saya menyedari bahawa setiap rakyat mempunyai tanggungjawab untuk memelihara tempat-tempat yang bersejarah ini agar generasi yang akan datang masih mendapat peluang untuk menghayati sejarah-sejarah yang terdapat di tempat ini dan cerita di sebaliknya.

Oleh itu, saya telah mengambil keputusan untuk membuat kajian mengenai tempat yang bersejarah ini iaitu China Town kerana saya sebagai seorang pelajar yang prihatin terhadap isu-isu dan perkembangan negara saya ingin mengetahui lebih banyak cerita yang terdapat di tempat ini. 

Nota akhir

1.      Teoh Chee Keong, The Disappearing Kuala Lumpur, Selangor, Mentor Publishing Sdn Bhd, 2012.

2.      Ser Wue Hiong, Teoh Chee Keong dan Tang Ah Chai, Centre for Malaysian Chinese Studies, Moving Mountains: A Pictorial History of the Chinese in Selangor and Kuala Lumpur. Volume 1, Kuala Lumpur, Penerbit Fajar Bakti Sdn Bhd, 2012.

3.      Teoh Chee Keong, Kuala Lumpur Under British Rule, Selangor, , Mentor Publishing Sdn Bhd, 2007

4.      Yap Koon See, The Profiles of Malaysian Chinese Leaders ( 1409-2010 ) , Selangor, Manland Publishing, 2010

5.      Tang Ah Chai, Yap Ah Loy Bertemu dengan Kuala Lumpur, Kuala Lumpur, The Association of Kwong Tong Cemetery Management Kuala Lumpur, 2006.

Kha Seng Group Sdn Bhd (previously known as Muda Unggul Sdn Bhd) v Lee Mun Swee @ Lee Hing Chai & Ors

Case Summary:

The plaintiff was the RP of a piece of land. The fifth, sixth, seventh and eighth defendants all occupied various portions of the land. The fifth, sixth, seventh and eighth defendants applied to set aside the judgment in default ('JID') entered against them. The fifth, sixth and seventh defendants claimed that the JID obtained was not based upon merit and therefore the JID should be set aside. The eight defendant in addition averred that the writ of summons and statement of claim was not served on him and as such the JID could be set aside as of right.

Held

1) The plaintiff's service of the writ and statement of claim upon the fifth, sixth, seventh and eighth defendants is proper and as such the JID had been regularly obtained, as no memorandum of appearance had been entered within the eight days time period.

2) None of the defendants have put forward a defence on the merits. It is not disputed that the plaintiff is the RP of the land. As such the plaintiff is entitled to obtain an indefeasible title in the land free of adverse claims pursuant to s.340 of NLC.

3) All the defendants argue that they have a defence and the defence is that they are in occupation of the land. But their defence cannot be sustained as mere occupation is not sufficient to displace the right of the plaintiff as RP to vacant possession.

4) Neither has the plaintiff given any licence, consent or permission to the defendants to occupy the land.

5) As such having regard to the matters pleaded by the defendants in their respective affidavits in support I conclude that the defendants have not put forward a defence on the merits.

Held, dismissing the applications with costs RM3,000:

(1)        The court has first to identify whether the judgment in default is a regular or irregular judgment. It is well settled that if the judgment is irregular then it ought to be set aside ex defitio justitiae. It if is regularly obtained then the principle expounded in Evans v Bartlam [1937] 2 All ER 646 as confirmed by the Federal Court in Hasil Bumi Perumahan Sdn Bhd & Ors v United Malayan 

Husaini bin Yaacob v Tan Teo Siang

Case Summary:

The appellant had entered into a jual janji agreement with the respondent where the former agreed to lend the sum of RM60,000 to the respondent. The respondent was to transfer ownership of a piece of land to the appellant. Dispute arose when the respondent tried to settle the loan with the appellant and redeem the land but the appellant didn’t respond. The appellant promised to retransfer the land to the respondent but failed to do so. The respondent later found out that the appellant had transferred the property to one Poh for the sum of RM600,000. Poh had paid only RM300,000 and in turn, sold the land to Ng. This caused the respondent to file a claim in the High Court for the recovery of the full purchase price at market value minus the loan sum from the appellant. The appellant argued that the respondent had failed to settle the loan sum and redeem the land before the expiry of the agreement. The High Court held that the respondent had proven his case and accepted the respondent's evidence that the respondent did try to pay the loan but the appellant refused to accept the payment. The judge awarded the respondent a sum of RM1.5m as damages, which was a discounted sum from the respondent's claim of RM2.2m.

Issue in CoA:   

(1)Whether the respondent was willing and able to settle the loan sum within the agreed time

(2) Whether the judge was correct in awarding the sum of RM1.5m to the respondent.

Held:

For the first issue:

The respondent had failed to prove on a balance of probabilities that he was in a position and had the capability to settle the loan sum on or before the stipulated date. In the circumstances the appellant had acquired indefeasible title over the land and was entitled to deal with the land in the manner he wished.

For the second issue:

The learned judge also fell into error in awarding the sum of RM1.5m, which was not what the respondent had prayed for. The learned judge made the said award without going further to elucidate why he thought a discount ought to be given in the first place.

Conclusion:

High Court’s decision to be set aside and the deposit be refunded to the appellant.

('Consolidated Credit') Co Sdn Bhd v Gladys Loh & Ors (as the executrix of the es-tate of Loh Hoot Yeang, deceased) and another suit

Case Summary:

The plaintiff was a licensed moneylender wholly owned by Loh, who was CC's managing director, owned a piece of property. The applicant in the motion, Derrick had been in occupation of the land and he claimed Loh orally agreed to sell him the land for RM60,000. In a suit filed by Derrick, the HC ordered the sale agreement to be specifically performed. On appeal by Loh, the CoA affirmed the HC’ s decision. His application for leave to appeal to the Federal Court was dismissed. Immediately thereafter, Derrick paid, and Loh accepted, the RM60,000 purchase price for the land but Loh did not transfer the land to Derrick nor surrender the title deed to him. During the currency of the 2000 Suit Derrick had entered a private caveat on the land to protect his interests and when it expired, he entered a second caveat on 4 June 2007, about a week after he paid Loh the RM60,000. The following day, CC entered a lien holder`s caveat on the land claiming Loh had deposited the title to the land with CC in 1998 as security for loans it had granted him. CC had also obtained a judgment against Loh for the monies he owed the company. In its OS, CC'sought, inter alia, a declaration that its lien holder`s caveat was valid although it was lodged after the entry of Derrick's private caveat; an order that the land be sold by way of public auction to realise CC's judgment against Loh and an order that Derrick's private caveat be cancelled. In his OM, Derrick sought, inter alia, an order that CC's lien holder`s caveat be cancelled; a declaration that he was the beneficial owner of the land; an order that CC deliver to him or to his lawyers the title deed to the land and that Loh and CC pay him damages as assessed by the registrar as a result of the entry of the lien holder`s caveat.

Issue:

Whether lien holder’s caveat is a nullity.

Whether evidence showed party had no right to lodge lien holder’s caveat.

Whether s.331 (4) of the NLC allowed persons other than RP to apply to cancel lien holder’s caveat.           

Held:

The entry of CC's lien holder`s caveat on 2007 subsequent to the private caveat already entered by Derrick on breached s 322(2) read with s 330(3) of the NLC and it was therefore in law invalid and a nullity.

There could be no endorsement or entry of the said lien holder`s caveat on 5 June 2007 and ('Consolidated Credit') is prohibited from entering the said lien holder`s caveat over the property, as at the material time, the property was already subject to the private caveat entered by Derrick on 4 June 2007 (ie the second caveat).   

Derrick had locus standi to apply to have the lien holder`s caveat cancelled. Nothing in the language of s 331(4) of the NLC supported the argument that only a registered proprietor could apply to cancel a lien holder`s caveat which had been wrongly or improperly entered. Section 331(4)(b), in fact, tacitly recognized that persons other than the registered proprietor could make such an application as it contemplated the grant of a remedy by way of compensation to 'any person or body' who might have suffered loss and damage by the entry of the lien holder`s caveat.

Since Derrick's rights as a bona fide purchaser for value without notice of any earlier lien in equity had crystallised and intervened, CC's lien in equity (if any) no longer had any currency and could not be enforced

Conclusion:

Derrick's application succeeds and ('Consolidated Credit') s application fails

Mandatory requirement to attest a signature on an instrument of transfer

Rajehgopal v Ganashalingam (Majlis Peguam Malaysia, intervener) 2015. COA.

Held: The learned judge found that the word “shall” in s 211 of the National land Code (“the NLC”) makes it a mandatory requirement for the person authorised to attest a signature on an instrument of transfer to ensure that an instrument is signed before him. On the facts, the appellant had breached s 211 of the NLC. There is no provision in the NLC which allows for attestation based on trust and in the absence of the person executing the document. As such, the Complaint was proven and the appellant had committed a disciplinary offence for which he could be disciplined.